| 
UY HAVAR!
 
 Yangınlar,
 Kahpe fakları,
 Korku cığları
 Ve irin selleri, aç yırtıcılar,
 Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.
 Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay!
 Pusatsız, duldasız, üryan
 Bir cana bir de başa 
 Seher vaktı leylım - leylım
 Cellat nişangâhlar aynasındasın.
 Oy sevmişem ben seni...
 Üsküdardan bu yan lo kimin yurdu!
 He canım...
 Çicekdağı kıtlık, kıran,
 Gül açmaz, çağla dökmez.
 Vurur çakmaktaşı kayalarıyla
 Küfrünü, Medetsiz, Munzur.
 Şahmurat suyu kan akar
 Ve ben şairim.
 Namus işçisiyim yani
 Yürek işçisi.
 Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,
 Ne salkım bir bakış
 Resmin çekeyim,
 Ne kinsiz bir rüzgar
 Mısra dökeyim.
 Oy sevmişem ben seni...
 Ve sen daha demincek,
 Yıllar da geçse demincek,
 Bıçkılanmış dal gibi ayrı düştüğüm,
 Ömrümün sebebi, ustam, sevgilim,
 Yaran derine gitmiş,
 Fitil tutmaz, bilirim.
 Ama hesap dağlarladır,
 Umut dağlarla.
 Düşün, uzay çağında bir ayağımız,
 Ham çarık, kil çorapta olsa da biri
 Düşün, olasılık, atom fiziği
 Ve bizi biz eden amansız sevda,
 Atıp bir kıyıya iki zamanı
 Yarının çocukları, gülleri için, 
 Koymuş postasını,
 Görmüş restini.
 He canım,
 Sen getir üstünü.
 Uy havar!
 Muhammed, İsa aşkına,
 Yattığın ranza aşkına,
 Deeey, dağları un eder Ferhadın gürzü!
 Benim de boş yanım hançer yalımı
 Ve zulamda kan - ter içinde, asi,
 He desem, koparacak dizginlerini
 Yediveren gül kardeşi bir arzu
 Oy sevmişem ben seni...
 
 Ahmed Arif
                |